Bardzo kontrowersyjny temat. Wypowiem się jako posiadacz zabytkowego motocykla. Co mną kierowało, żeby zarejestrować motocykl na zabytek? Jest to WFM M06 z 1958r., masowa produkcja, żaden cud techniki, były czasy, że sterty tych motocykli leżały na złomach. Mój motocykl to pamiątka po dziadku. Dziadek dostał go od swoich rodziców na 18 urodziny. Przez te wszystkie lata motocykl był użytkowany przez dziadka jako podstawy środek transportu, później już jako dodatkowy, a następnie odstawiony do garażu. Ja go dostałem gdy miałem 12 lat i od tamtej pory jeździłem nim po bezdrożach. Był to mój pierwszy motocykl, bo do tamtej pory jeździłem na motorowerach typu motorynka, komar itp. Motocykl ten ma dla mnie ogromne znaczenie sentymentalne, jest to swego rodzaju pamiątka rodzinna jak i coś w rodzaju pierwszej miłości. W związku z tym postanowiłem go gruntownie odrestaurować i zarejestrować jako zabytek. Co mną kierowało? Mianowicie to, że zamierzałem i użytkuje go okazjonalnie, jeżdżę na zloty, wystawy, czasami też rekreacyjnie i w razie jakiejś niespodziewanej przygody ubezpieczyciel sprawcy nie potraktuje go jako starego motocykla z 5 tys zł tylko będzie musiał pokryć koszty przywrócenia go do stanu sprzed kolizji. Miłym akcentem jest też brak obowiązku wykonywania przeglądów jak i ciągłości OC. Minus? Faktycznie może być problem gdy się samemu zaniedba, a jako posiadacz jest się kimś w rodzaju "kustosza" i jest się zobowiązany dbać o posiadany zabytek. Więc jeśli ktoś wykorzystuje słabość przepisów i rejestruje coś pospolitego, bez większego znaczenia, tylko w celu, żeby ujeżdżać na codzień, a niekoniecznie dbać i głaskać to później faktycznie może być problem.
